پاورپوینت بررسی معماری باروك

سبك باروك

از اوایل قرن هفدهم تا اواسط قرن هجدهم، اندیشه‌ها و سلیقه نو ـ معماری ـ هنر اروپا را دگرگونی بخشید كه محققان این دوره را باروك نام نهاده‌اند. باروک از نظر لغوی از واژه پرتقالی باروكو به مروارید نامنظم است.

هنر باروك بیش از آنكه در ادبیات بكار رود، در هنر معماری رخ نمود و به تدریج در هنرهای تجسمی و موسیقی آشكار شد. سبك باروك تركیب‌بندی‌های دقیق و اكید رنسانس را گرفت. معماران ایتالیایی زبان كاملاً جدیدی در معماری بوجود آوردند كه آن را هم در پلان و هم در نما می‌توان دید. خم‌ها و اخم‌ها، سطوح محدب و مقعر، پیش‌آمدگی‌ها و فرورفتگی‌ِها و فضاهای بسیار بزرك به معماری آنها جلوه‌ی ویژه‌ای بخشید.

مفهوم باروك

باروك نوعی هنر است كه در آن قواعد تناسب رعایت نمی‌شود و همه‌ چیز بنا به حواس هنرمند نمایانده می‌شود. باروك یك تداوم فرهنگی است كه در سرتاسر تاریخ هنر بارها تكرار شده است. باروك چیز پیچیده‌ای است كه پیچیدگی‌اش به غنای آن می‌افزاید. باروك هنر جنبش ضد تجدد دینی است. هنرمندان در دوره‌ی باروك با احساس خود حركت می‌كردند و احساس را مقدم بر عقل می‌دانستند.

واژه‌ها و اصطلاحاتی كه به هنر باروك مربوط می‌شوند:

سرزندگی، تجمل، شكل‌های اغراق شده، پرهیز از خطوط مستقیم، شكل‌های كشف شده، تحرك اعضای بدن، شكل‌های پرواز كننده، فضا در حالت انفجار، نامتوازن، بی‌قرینگی، پویایی مورب، هنر زیاده‌روی.

معماری باروك

معماری باروك از ایتالیا آغاز گردید و بخش بزرگی از اروپا را زیر پوشش خود درآورد. از ویژگی‌های معماری و هنرهای دیگر،‌ حفظ تعادل و وحدت آفرینی در میان عناصری متراكم و گوناگون است.

معماری باروک با مایه گرفتن از انسانگرایئ بساط «شیوه گری» را برچید و  حق اولویت را از عقل گرفت و به احساس سپرد. در معماری به جای دیوارهای ساده و روشن میكل آنژ پالادیو حالتی پر رمز و راز برقرار بود. جای دیوار واقعی را حایل‌هایی متشكل از ستون‌های بسیار نزدیك به هم یا نیم ستون‌های پس و پیش گرفته بود. طرح قرنیزها پیچیده شد و به شكل چنگ خرچنگی درآمد. طاق‌ها هم گنبدهای ساده رنسانس را كنار می‌گذارند و به سطوح مواجی كه عمدتاً بیضی‌های خانگی‌های تو در تو بود روی آوردند.

كلیسای ایل جزو

نخستین اثر معماری این دوره، کلیسای ایل جزو بود. معمار آن دوره «جاکومودا وینیولا» آن را طراحی کرد و ساخت.

معمار دیگری به نام «جاکومو دادلاپورتا» مسئولیت تکمیل نمای آن را به عهده گرفت.

نمای این کلیسا به عنوان مدلی برای نمای کلیساهای باروک مردمی تا 2 قرن قابل توجه بود.

البته اصل نما در این سبك، تازگی ندارد. سابقه‌ی اتصال طبقات بالا و پایین به كمك دیوارهای پشت‌بند توماری، به كلیسای سانتاماریا باز می‌گردد و نمونه‌ی سنتور كلاسیك آن در آثار آلبرتی و پالادیو دیده می‌شود. ستون‌های مزدوج متصل به بدنه آن نیز در طرح میكل آنژ برای كلیسای سان پیترو ظاهر شده‌اند،‌ ولی كل نمای مزبور تركیب ماهرانه‌ای از موضوعات پیشین است. دو طبقه‌ی اول و دوم به خوبی با یكدیگر وحدت دارند و حركات افقی ستون‌های متصل به بدنه و ستون‌های آزاد در بلوك مركزی به اوج می‌رسد و بلوك‌های نما بی‌هیچ تباینی با شبكه‌ی صحن و نمازخانه‌ی پشت سر جور درمی‌آید.